براي تو که بهتريني

آهاي تو!

آره با توام!

چرا ناراحتي؟چرا اضطراب داري؟چرا استرس داري؟چرا اعتماد به نفست

رو از دست دادي؟چرا احساس مي کني که هيچي نيستي و هيچ دليلي براي

ادامه نداري؟تو خيلي بزرگي. اونقدر که حتي فکرش و نمي توني بکني.

اين من و تا آخر دقيق بخوان تا بهت ثابت کنم.

همين دلشوره ها و ناراحتي هايي که بعضي اوقات به خاطر کارهايي که کردي يا

حرفهايي که زدي،داري.آره همين ناراحتي ها که باعث شده از خودت بدت بياد يه

نشونست. همين دلواپسي از حرفايي که نبايد ميزدي

يا کارهايي که نبايد مي کردي يه نشونست.

همه اين ها نشونه اينه که تو هنوز خوبي.قلبت هنوز پاکه و روحت هنوز آرومه.اگه اين

طور نبود بي خيال مي شدي. مثل بقيه.

اصلا کارهاي بدت رو نمي ديدي که بخواي به خاطرش ناراحت بشي.

اگه غمگيني نشونه اينه که قلب صافت تحمل سياهي رو نداره.

پس چرا از خودت ناراحتي؟ همين که متوجه کارايي شدي که نبايدميکردي

همين که ناراحت شدي، همين که پشيمون شدي، بايد خوشحال باشي و خدا رو

شکر کني که دلت هنوز سفيده که مي توني لکه هاي سياه رو روش ببيني.مثل يه

راننده که پيچ و خم هاي جاده باعث ميشه که خوابش نبره،

پيچ و خم هاي زندگي هم باعث مي شه تو خوابت نبره.

اسير تکرار و روز مرگي نباشي باعث ميشه تا اگه چشات بسته شد و خوابت برد، پيچ

و خم ها بيدار نگهت داره.

پس خدا رو شکر کن که توي يه جاده بي پيچ و خم رهات نکرده.

اون مي خواسته که صداش کني فراموشش نکني.

صدات رو دوست داره پس صداش کن.